دین اسلام با آگاه ساختن افراد از خود و جهان اطراف به تربیت همه جانبه شخصیت آنان پرداخته شود - پایگاه خبری قهاوند جوان
×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

true
true

ویژه های خبری

true
    امروز  سه شنبه - ۲۹ اسفند - ۱۴۰۲  
true
true
دین اسلام با آگاه ساختن افراد از خود و جهان اطراف به تربیت همه جانبه شخصیت آنان پرداخته شود

متن این یادداشت به شرح ذیل می باشد:

نفس انسان در آغاز آفرینش سالم، صاف و بی‌آلایش است و تحت هر نوع تعلیم و تربیتی که قرار بگیرد به همان سرشت درمی‌آید.
اگر تعلیم و تربیت و بر اساس فطرت پاک و استعدادهای درونی انسان باشد، او انسانی پاک، وارسته و با اخلاق دینی پرورش می‌یابد و اگر تربیت شخص بر فساد اخلاقی و معیارهای غیرالهی مبتنی باشد، وی به فردی فاسد و بی‌ایمان تبدیل می‌شود.
در میان مکتب‌های مختلف تربیتی که روش‌های متفاوتی از شیوه‌های تربیتی را ارائه می‌کنند، دین مبین اسلام روش خاصی را در راستای تربیت انسان‌ها ارائه می‌کند در این روش که در قرآن و احادیث هم بیان شده سعی می‌شود با آگاه ساختن افراد از خود و جهان اطراف به تربیت همه جانبه شخصیت آنان پرداخته شود و جامعه‌ای بر اساس برادری و برابری به وجود آید.
در کشور دین‌مدار ایران هم مسئله تربیت از دیرباز مورد توجه مردم و متفکران بوده و همواره از سوی آنها مورد اهتمام و تاکید قرار می‌گرفته است.غزالی، فقیه و فیلسوف بزرگ ایران زمین قلب کودک را پاک و عاری از هر نقش و صورتی می‌داند که اگر او را به اعمال خیر عادت دهند با آن خصلت رشد می‌یابد و اگر به کارهای زشت وادارند، به هلاکت و بدبختی می‌افتد لذا بر سرپرست و ولی کودک واجب است که از او مواظبت کنند و در تهذیب اخلاق او بکوشند و از همنشینان بد دور بدارند. تربیت از نظر غزالی برای این است که کودک:
–  سعادت دین و دنیا را حمل کند.

–  خشنودی خداوند را به دست آورد.

– نفس‌‌اماره را مطیع و اخلاق خود را مهذب نماید.

خواجه نصیرالدین طوسی نیز به تربیت اخلاقی بسیار اهمیت می‌دهد و آن را اساس پرورش می‌داند . به نظر وی منظور از تربیت، درک سعادت است و برای رسیدن به این منظور باید کودک را چنان تربیت کرد که فضایل را دوست بدارد و از رذایل دوری جوید و در برابر شهوات ضبط نفس نماید. اگر چه در دوره‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، تربیت اسلامی و دینی به صمیمیت همه‌گیر و رسمی در بین مردم رایج نبود که دلیل عمده آن هم جو حاکم و سختگیری فرمانروایان این مرز و بوم بود. اما پس از انقلاب اسلامی یکی از مهمترین دغدغه‌های مردم و مسئولان ایجاد روحیه دینی و تقویت نمادهای اسلامی در میان دانش‌آموزان به عنوان نسل نوپای جامعه بود و در این راستا سعی شد که نام آموزش و پرورش در پرورش دینی هم تجلی پیدا کند لذا مسئولان امر تصمیم گرفتند نهاد امور تربیتی را در وزارت آموزش و پرورش با هدف پاسداری از اصول و ارزش‌ها و دستاوردهای انقلاب اسلامی، برنامه‌ریزی و ایجاد هماهنگی بین نهادهای مختلف فرهنگی کشور، تلاش در جهت اشاعه فرهنگ اسلامی، در میان دانش‌آموزان، نظارت بر فعالیت‌های پرورشی مدارس و استفاده از دبیران و افراد خبره در تربیت دینی نسل جوان جامعه و… تشکیل دهند.

سرانجام در ۸ اسفند سال ۱۳۵۹ هجری شمسی، به همت شهیدان رجایی و باهنر، امور تربیتی به عنوان یک بخش جدایی‌ناپذیر از تعلیمات تاسیس شد و توانست جایگاهی ویژه در نظام آموزش و پرورش ایران کسب نماید.

false
true
true
true

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد